Brzytwa II
przydomek Barteka Dobrzynkiego, który poparł podczas zebrania Macieja Konewkę, twierdzącego, że szkoda czasu na narady, zwlekanie, że trzeba atakować
To - pisnął Brzytwa - to mi regulament! (VII) Toć i Bartka - rzekł Brzytwa - Bracia nie odpędzą (VII) Widny z dala, tam Brzytwa wił się śród Moskali, Ten ich w pół ciała rzeza, tamten w głowy wali (IX) Tak pracują Kropiciel i Brzytwa pospołu, Mordując nieprzyjaciół, ten z góry, ten z dołu (IX). Skołubowie zaś, widząc, jak waleczny Brzytwa, Choć ranny, leci z szablą wzniesioną do góry, Krzyknęli (IX) Niezmiernie bym życzył Widzieć te Scyzoryki i te wasze Brzytwy, Ostatnie egzemplarze starodawnej Litwy (XII). Jest - rzekł porucznik - kilku innych rodem z Litwy, Jeden żołnierz znajomy pod imieniem Brzytwy I drugi, co z tromblonem jeździ na flankiery (XII)
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Imię człowieka ↔ Przezwiska i przydomki ↔ Przydomki postaci literackich